Het succes van een magazine wordt bepaald door de inhoud. Om mooie en interessante verhalen uit je organisatie naar boven te halen, heb je mensen nodig die deze verhalen opsporen: de redacteuren. Ideaal is als iedere afdeling één redactielid levert, zodat de verhalen uit alle hoeken van je organisatie komen. Collega’s met een goed netwerk, die ook het aanspreekpunt zijn van anderen die nieuws de wereld in willen helpen.
Een goed werkende redactie bestaat ten minste uit een aantal redacteuren, een hoofdredacteur en een eindredacteur. Meestal is de hoofd- of eindredacteur verantwoordelijk voor de bladcoördinatie. Hij of zij stuurt dan ook de fotografie en vormgeving aan. De redacteuren verdelen de taken en zijn afhankelijk van elkaar. Zonder de redacteuren zijn er geen verhalen, maar zonder hoofd- en eindredacteur worden de verhalen uit je organisatie nooit een magazine. Bundel dus je krachten als team en zorg dat alle redactieleden weten wat hun rol is en welke taken daarbij horen.
De start van het redactieproces is de redactievergadering. Uit de redactievergadering volgt een (zo compleet mogelijke) werklijst. Dit is een heilig document met de insteek per artikel, hoe lang die artikelen mogen zijn en wie ze schrijft. Download hier een lege werklijst om mee te beginnen. Onderwerpen die na de redactievergadering overblijven en niet in het (eerstvolgende) magazine eindigen, komen op een reservelijst. Vooral voor terugkerende rubrieken is het heel prettig om een voorraad van ideeën te hebben. Je kunt dan zelfs vooruit werken!
Geef je redactieleden vóór de redactievergadering duidelijke instructies voor de onderwerpen die ze aandragen.
Schrijven is ons werk en onze passie. Ook al líjkt een stuk er bij ons zo uit te rollen, iedere tekst schrijven we in drie rondes. En dat werkt heel effectief. We leggen je uit hoe je te werk gaat..
Verhalen horen of lezen van merken of producten zijn we inmiddels wel gewend. Maar er zijn nog plekken te vinden waar je toch even gek staat te kijken als je niet het geijkte standaard tekstje leest, maar een persoonlijk verhaal. Zo’n plek is Funda, waar dan opeens niet een setje vierkante meters maar iemands léven te koop staat.